Dag 8 Kissimee-Kissimee (Wekiwa Springs SP)

Mart wilde ook graag een stukje schrijven dus hij mag beginnen: we waren wakker geworden en mart vroeg aan mama en papa heb je lekker geslapen? Ja zeiden zijmart vroeg aan papa ga je mij in het zwembad gooien? Ja ik wil niet zij serena, later: kom wegaan naar het zwembad. En later gingen de barnys naar dunkking donuts en daarna gingen ze naar wekiwa springs mart zij eerst gaan we kajakken nee zij mama en papa eerst trail lopen later zeiden papa en mama zullen we omkeren?

Ik zal e.e.a. maar een beetje aanvullen want hij vond het best moeilijk en gaat nu slapen maar het begin is er. We zijn inderdaad begonnen met zwemmen, heerlijk. Lang geslapen, tot 8 uur, we komen in ons ritme na de 1e week. Omdat Serena het graag wilde, een keer bij de Dunkin Donuts gaan ontbijten. Niet voor herhaling vatbaar, wat een gerechten met heel veel calorieën.( wordt nu bij iedere restaurant nauwkeurig gemeld. Schiet zijn doel voorbij want volgens mij selecteren de amerikanen nu op het hoogste aantal met alle gevolgen van dien) Zelfs Wim had moeite met de hoeveelheid. Voorbeeld: een croissant met ei, bacon en een hamburger a 710 calories. Dat krijgen wij niet op.Vandaag op pad naar Wekiwa Springs , een tip van Frank. Ook een mooi statepark en veel te doen. We zouden de laatste Subway nemen voor het park maar die kwam niet meer. Miran had het geweldige idee om broodjes en beleg bij een supermarkt te halen. (voor een picknick) Wij de Publix binnen, Italiaans brood met rosbief en kalkoenfilet. Wim moest even proeven en kreeg gelijk een plak van 50 gram.....Heerlijk beleg dus meenemen. Entree voor het park was bescheiden: 6 dollar per auto. Plattegrond mee gekregen van de Ranger, er was een trail, er was zwemwater en je kon er kayakken. Eerst de trail. Er was een korte en een langere. We besloten de langere te nemen. Er werd volop gewaarschuwd voor beren en in de kampwinkel waren ook een bearspray en een berenbel te koop. Miran werd al zenuwachtig maar Wim, voor de duvel niet bang, zei: allemaal commercieel gedoe, ze willen wat verkopen. De trail was op sommige plekken heel mooi maar er zaten ook wat saaiere stukken in. Voordat we bij het einde waren al zo warm dat we besloten om te keren. Naast heel veel hage ook nog een super grote dennenappel gezien (alles is hier groter) en bioloog in wording Mart herkende een spoor van een ree (had hij geleerd in zijn informatief boek op school). Bij de bron was een mooie zwempoel die ons goed opfriste. Informeren bij Kayak verhuur maar dat kon alleen per 2 uur, we moesten er 2 nemen en het was ontzettend druk. Wim was het zat en zei laat maar zitten. We gingen nog wel even bij de afvaart kijken en daar zwommen allerlei kleine visjes. De kinderen wilde die gaan vangen. Dat gaf Miran de gelegenheid om de kleine trail te lopen. Een mooi vlonderpad van wel 1,7 km. (hagedissen, eekhoorntjes en weer een racoon). De kinderen kregen het voor elkaar om met het tasje van de snorkels binnen een uur 2 (Mart) en 6 (Serena) visjes te vangen die in de plastic broodzak bewaard werden. Uiteraard werden deze voordat we naar huis gingen weer vrijgelaten, ze waren onder de maat. Over de I4 weer redelijk vlot naar huis maar wat is het in Orlando druk met verkeer zeg. Voor het eten zwemmen, Miran haar sieraden worden zwart van het water en de hottub dus die heeft wat te poetsen. Eten bij Denny's en nog even kijken of TJ Max een leuke winkel is. Nog wat relaxen bij de pool en weer een dag voorbij. We zijn een week op pad maar die is voorbij gevlogen.

Dag 7 Kissimee - Kissimee (Gatorland)

Dag 7 Kissimee-Kissimee (Gatorland)

Onze kamer zit zo dicht bij het zwembad en de temperatuur is zo hoog dat besloten werd om Mart om 8 uur in het zwembad te gooien. Met wat gegil er naar toe, Serena lachen en hij werd vanaf de kant ondergedompeld. Daarna opwarmen in de hottub en toen vonden Serena en Mart het wel tijd om er nu wel echt in gegooid te worden. Na wat zwemplezier aankleden en op naar de Denny's want we slapen zonder ontbijt. Het was best druk maar geduld is een schone zaak dus rustig wachten op de grandslam (toast, bacon en eieren voor Wim) en de litlle slam (pannenkoekjes en gebakken ei) voor Mart en Serena. Miranda ging voor de Oatmeal (lees pap ;-). Het eten was sneller op dan dat dat er gewacht was! Terug naar het hotel, spullen pakken en Oma bellen.(iedere ochtend update via wifi whatsapp dan is het middag in NL) En op naar Gatorland. Miran had haar huiswerk goed gedaan en binnen 16 minuten stonden we bij de ingang. Inchecken duurde ook niet lang want het was nog niet druk. Bij binnenkomst waren de kids zo enthousiast : kijk hier, kijk daar en voordat we het wisten stonden we op de foto met een gator (2 jaar oud) op schoot en Serena een python om haar hals. De dappere! Ook konden er met een hengel visjes gevoerd worden aan gators tot 5 jaar oud, Mart en Serena vonden het natuurlijk leuk om ze te pesten door de hengel weg te halen maar de beesten waren zo snel dat ze ze toch nog snel te pakken hadden. Hierna een voorstelling met slangen, een voorstelling met een 1 gator en klap op de vuurpijl het kippen voeren waarbij de gators hoog uit het water springen. Spektakel! Ook nog wat trails gelopen tussen broedende ibissen (want dat kan hier dan gelukkig ook) en de mooiste; een moeraspad (swamptrail) (ja weer op vlonders en dat was maar goed ook) met heel veel waarschuwingen voor gifslangen. Meisjes bang maar de jongens zijn “voor de duvel nog niet bang” . Mart spotte een mooie zwarte ratelslang van zeker een meter. Er was onderscheidt tussen adults (zwart-volwassen) en de Juvenile (bruinig -jong). Dit was overduidelijk een adult! Daarna nog 2 Juveniles op nog geen meter afstand. (halve meter naast het pad) en daarna was het gegil helemaal compleet als ze grapjes maakte dat ze er nog meer zagen. Miranda wilde zelfs nog omkeren.(stoppen nu of ik keer om ;-)) hihi. Hierna was het zo heet geworden, nog geen triple digits zoals ze hier zeggen, maar wel 92 F= ruim 33 gr C, dat de natte speeltuin zeer welkom was. Nadat de kinderen uitgespeeld waren via Walmart terug naar het hotel om nog even te zwemmen voordat de Chili's met een bezoek vereerd werden. Dit keer niet druk dus lekker gegeten. Mart zelfs, zijn door hem zo gewenste, pizza. Er was nog tijd voor de premium outlet Orlando dus daar nog even langs geweest. Er zou om 21 uur nog gehottubt worden maar de kinderen waren zo moe dat daar vanaf werd gezien. Die slapen dus ik ga zelf nog even...Miran voor morgen weer een waarschijnlijk mooi State Park uitgezocht!

Dag 6 Ormond Beach-Kissimee (perfect day)

Wat kennen wij toch veel slimme mensen. Ik dacht ook eens een moeilijke vraag te stellen maar ze weten het gewoon. Vanochtend een andere ontbijtzaal maar dezelfde kwaliteit van BW. Mart, Serena en Wim gelijk door naar het strand want er waren mega golfen. Miran ging voor een mooie wandeling over het strand. Toen ze terug kwam stond ze meteen te gebaren: er zwommen een paar dolfijnen in de zee vlak langs de kust. Er staat er 1 op de foto maar je moet wel goed kijken. Rond 10.30 omkleden en uitchecken. Bij het naar de kamer lopen, en ook gisteren in het space center, viel op hoeveel Amerikanen door overgewicht niet meer normaal kunnen lopen, wat een moeizaam geslenter waar we omheen moeten lopen. Mart en Serena wilden een donut van de dunking donuts, dus dollars mee en zelf gaan regelen. Ze kwamen er prima uit alhoewel Serena uiteindelijk niet de donut had die ze wilde. Mart wel maar die was zo lief dat hij die van hem deelde. Zijn oefeningen met duolingo betalen zich toch uit. Op weg naar Alexander Springs nog wat roofvogels langs de weg die van hun prooi aan het genieten waren. Wij wat broodjes halen bij de Subway want Miranda had het geweldige idee gehad om te gaan picknicken. En dat was superleuk, wat een idyllische plek is Alexander Springs toch. Echter 10 jaar geleden 6 kano's en bijna geen mensen. Nu een camping, restaurant , veel kano's en 6 dollar entree p.p. Maar grif betaald om al dat moois weer te zien, een supermooie trail gelopen,( iemand die ik ken en die gek is op vlonderpadjes had zich uit kunnen leven hier) gezwommen. Aan het begin van de trail al gelijk een slang die zich snel van het pad afkronkelde. Verder constant geritsel.met name salamandertjes en hagedisjes. Ook gesnorkeld (Wim voor het eerst! En het lukte!) . Tijdens het snorkelen mooie regenboogforellen, her en der een slangetje en een mooi gat van ca 15 meter diep met wit zand waaruit het water opwelde vanuit een natuurlijke bron. Toen het wat later werd overal wasbeertjes (racoons) en eekhoorns die de restjes kwamen zoeken. Dat werd ons uitgelegd door vriendelijke Amerikanen en het valt op hoe behulpzaam en sociaal Amerikanen zijn, altijd in voor een praatje of wat tips over wat te doen. Er werd nog gewaarschuwd voor Beren en Gators maar die niet gezien. Maar Mart en Serena waren wel te bang om nog te gaan kayakken.........Rond 16 uur vertrokken richting Kissemee, rondom Orlando druk op de snelwegen maar tegen 18 uur bij het hotel Seralago. Een goedkope dit keer, zonder ontbijt maar diners genoeg hier om te ontbijten. Wel een wat afwijkend publiek maar prima kamers en douche. Omdat de Chili's gisteren zo goed bevallen was even een mijl doorgereden maar daar was het zo druk dat er gewacht moest worden. Daar houden de Barneys niet van dus snel rechtsomkeert naar de Red Lobster naast het hotel waar Miran, de haar zo geliefde, Clamchowder kon kiezen en Wim en de kinderen de “fried” vis met patatjes. Zeg maar gebakken kibbeling. Kids waren moe dus nog even in het bubbelbadje (hottub) en de dag was alweer voorbij. Hoe perfect kan het zijn, Zo'n mooie dag!

Dag 5 Titusville-Ormond Beach (een space dag)

“s Ochtends de gebruikelijke routine en dus weer om 6.30 uur wakker! Niet erg want vandaag naar Kennedy Space Center (KSC). Na een ontbijt en spullen inpakken snel op weg. Na 15 minuten rijden om 8.55 uur vooraan parkeren en na een exorbitant bedrag betaald te hebben mochten we naar binnen. Wim herinnerde zich nog de de spaceshuttle experience waar Miran 10 jaar geleden niet in mocht omdat er wat in haar buikje zat. Gelijk daar maar heen omdat het daar vast wel druk zou worden. Bleek echter de moderne versie te zijn en een stuk minder indrukwekkend. Maar goed, we zijn er nu toch dus door naar rocket garden, waar veel raketten staan opgesteld staan die ooit gebruikt zijn door NASA en aansluitend een imax 3 D show over het verblijf in een spaceshuttle en ruimtestation ISS. Heel indrukwekkend. Hierna tijd voor een ijsje met M en M 's . In de folder lezen dat de 10 jaar oude experience toch nog bestond dus vragen waar dat was en ja hoor, nadat we onze spullen in een kluisje gelegd hadden mochten we na een uitgebreide briefing aan boord van de shuttle simulator. In 10 minuten naar de ruimte gaf veel gegil en zelfs een traantje bij Serena. Mart en Wim wilden nog wel een keer maar dat mocht niet. Met de bus het NASA terrein verder verkennen en leren waarom de lanceerbasis juist hier gemaakt was. (weet iemand dat?). Via 1 van de grootste gebouwen ter wereld en diverse lanceerplaatsen naar een hal waar o.a. de oude Atlas en Atlantis raketten aan het plafond hingen. Hier lunchen en letterlijk de maan aanraken, er lagen stukjes tijdens missies meegebrachte rotsstukken. Al met al indrukwekkend genoeg voor Mart en Serena dat ze beiden een spreekbeurt over Florida willen gaan houden. De bus terug naar het visitors center en op pad naar Ormond want er moest gesurft en gezwommen worden. Ook hier geen weg is saai. Opletten op de gators, roofvogels, vogels onderweg! In Ormond hetzelfde hotel als 10 jaar geleden: BestWestern Castillo del Sol, riante kamer en vanaf het balkon een blik op de zee. Via “ons” zwembad liepen we zo het strand op, goed weer dus surfen maar. Wel oppassen voor overstekende auto's en fietsers op het strand (dat is hier heel normaal). Ook hier weer pelikanen achter elkaar aan zwevend boven het strand. Mooi om te zien. Onderweg naar Ormond hadden we een outlet gezien (Tanger) die nieuw was. Serena en Mart wilden perse na het avondeten daarheen (van wie zouden ze dat hebben???) dus na een snelle douche en eten bij de Chili's (voor herhaling vatbaar) naar de Levis's store alwaar de Barneys zeer goed geslaagd zijn. De nieuwe koffer kan alvast een beetje gevuld worden. In het donker naar huis en onderweg genieten van de mooi verlichte kustweg naar Daytona toe. Miranda heeft alvast wat leuke state parken voor morgen uitgezocht dus na het surfen en zwemmen in de ochtend hebben we weer genoeg te doen en zoeken we het natuurschoon weer op!! Nog even voor de slimmerikken: van wie is de uitspraak “ if we choose to go to the moon we go to the moon”?

Dag 4 Titusville-Titusville

Vandaag geen spullen inpakken maar lekker nog een nachtje in dit fijne hotel. Ontbijten, zwemmen is inmiddels al routine. I.v.m. Pasen besloten om niet vandaag maar morgen naar het Kennedy space center te gaan dus eerst even naar de Wal-Mart, inmiddels de favoriete winkel van Mart (je kunt wel raden waarom). Bij aankomst spotte Miranda al gelijk een echte eekhoorn.We moesten een nieuwe koffer en 2 body boards kopen want vandaag moest er ook gesurft worden. Maar daarvoor eerst wat natuur. We hadden gisteren het ochobee manatee resort gevonden maar dat bleek na aankomst niets anders dan een soort picknick plek te zijn. Geen Manatee te zien. Dan maar uit het hoofd naar de plek waar we ooit manatees gezien hadden, echter net voor Kennedy space center een weg geblokkeerd, om rijden dus, daarna wederom een roadblock, weer omrijden. Groot gegil achterin, in een watertje langs de weg lag een echte gator. Wim er uit om even polshoogte nemen. Dit was geen slome want hij nam een spectaculaire sprong, wat snel zijn ze dan. Wim echter ook want die zat heel snel weer in de auto. De rest van de foto's vanuit de auto genomen. Na lang omrijden en een lichte lunch Merrit Island park binnen gereden. Gelijk bij binnenkomst een uitzichtplek met heel veel visarenden ,en …... een Bobcat (lynx). Die was wat schuw en snel verdwenen. Miranda, voor degene die dat nog niet wist, naast ornitholoog ook bioloog herkende hem echter meteen.Na 8 km rijden een wildlife trail genomen met diverse vogels en gators , waaronder een heel leuk kleintje, komen we aan bij bij de ingang van Cape Canaveral national sea shores met strand Playalinda. 10 jaar geleden nog gratis maar nu per auto 15 dollar entree. Toch gedaan en heerlijk in de zon gelegen en gesurft (Wim en de kinderen want Mama vond het nog te fris) en schelpen gezocht (Miranda en de kinderen want daar houdt Wim niet van)Dus het was de hele tijd: “papa, gaan we nog even surfen” ? Want alleen is lang niet zo leuk. Miranda had ondertussen uitgezocht waar we manatees konden zien. Bij het Haulover kanaal. Ooit aangelegd door de Spanjaarden en steeds verder verbeterd. Daar aangekomen waren ze er vandaag niet wat een hele zeldzaamheid is. Maar wel leuk om te zien dat ons geheugen nog zo goed is. Met gezwinde spoed terug naar het hotel, 1 stopje om een buideldier te fotograferen (hoe heet zo'n beest Frank? Zie foto's) en daarna eten bij Durango's waar we als tijdelijke bewoners van de BW een aanbieding hadden: 2 drankjes bestellen is 4 ontvangen. En wel tegelijk ook. Zaten we daar met 4 glazen wijn. Ook prima eten: Haddock, American burger en frietjes..Weer een leuke inspannende dag dus de kids al snel plat.

Dag 3 Miami-Titusville

Natuurlijk vroeg op, om 6.30 uur waren de Barneys allemaal al klaar wakker. 7.00 kon het ontbijt genoten worden en dat was het ook: bagels, creamcheese, geroosterd brood, eieren en voor de liefhebber fruit.....Daarna moest er nog gezwommen worden maar Wim en Miranda hielden het bij een kopje thee naast de pool. 8.30 uur spullen inpakken en op naar Miami beach want Serena wilde nu wel eens strand zien. Dan gelijk maar naar 1 van de bekendste stranden van de wereld: South Beach. Meer mensen hadden ook dat idee want een parkeerplek was niet gemakkelijk te vinden Maar rond rijden door het art-deco district was ook bepaald geen straf. En zoals altijd vind je uiteindelijk een plekje. Voor de eerste keer cash voor iets betaald en lopen maar. Op het strand stond een “baywatch” huisje in optima forma. (zie de foto's) Prachtig.Als snel stonden de 2 jongsten met de voetjes in de zee. Nou ja, voetjes, ook de broeken werden nat. Rondje strand en daarna nog even langs een kleding winkeltje dat Mart en Wim al gespot hadden. 2 handdoeken en 2 zwembroeken rijker verder op pad richting Titusville. Eerst over de turnpike way van Florida (tolweg) , lunchen en toch maar de mooiere weg de A1A gekozen. Kost wat meer tijd maar dan heb je ook wat: in de golfen spelen op een mooi strand in Indian river shores(kun je schaafwonden van krijgen weet Mart inmiddels), diverse state parken,mooie uitzichten, schitterende natuur, longhoorns, bizons, pelikanen, witte ibissen,, flamingo's, bald eagles (zeearend) en veel kleinere roofvogels. Het laatste stuk toch maar weer via de I95 omdat het al wat later werd waardoor Cocoa Beach niet bezocht is.Rond 18 uur bij het hotel: BW Spaceshutlle is in Titusville. De naam verraad al wat daar te doen is: Kennedyspace center. Omdat de Denny's op loopafstand was daar naar toe gewandeld . Na het eten verzuchtte Serena voor de zoveelste keer dat alles in Florida inderdaad groter is dan in Nederland ,en kwam ze er achter dat dat met vermoeidheid ook zo was. Daarom maar niet meer naar een natuurpark maar naar de kamer. Dit was dan ook de langste rit van de vakantie! Miran nog even naar “de gym”bij het hotel en dan avond.

Dag 2 Sinaai via Brussel, Heathrow Londen naar Miami

Al ver voor de wekker stond Miranda al in de kamer: we gaan! Snel wassen, aankleden en stil op pad zodat het gastgezin niet wakker werd. In 3 kwartier in de buurt van de Budgetparking waar we na enig zoeken de Quick parking vonden....... Duidelijk aangegeven zullen we maar zeggen. De shuttle naar de luchthaven ging meteen en in no time stonden we voor de incheckbalie. Wim was al, met de hulp van Frank, enkele maanden bezig met inchecken via de BA site en de BA app maar het was hem niet gelukt dit online te doen. Aan de rij te zien hadden meer reizigers daar een probleem mee gehad. We werden echter vriendelijk geholpen door een Vlaams sprekende madam die gelijk alle passen voor de hele trip in orde maakte. Nadat we als laatste passagiers het vliegtuig in gegaan waren, we moesten beter “calculeren” volgens de stewardess, waren we voordat we de koffie en thee ophadden al in Londen. Door security ging wat lastiger: Serena werd gefouilleerd en Wim moest door diverse scans voordat ze erachter kwamen dat zijn halskettinkje alle alarmen deed afgaan. Miranda raakte in lichte paniek toen ze haar mascara moest afstaan (want vloeibaar???) en.... de aftershave van Wim. Laatste 2 zaken kregen we terug maar haar tafelmes en flesje drinken was ze kwijt. Met de bus naar terminal 3 (zeg maar de polderbaan van Heathrow) en lekker aan de bacon en eieren. Het was nog maar 2 uurtjes wachten. Die vlogen voorbij, even relaxen, wat winkeltjes kijken, niets kopen en op naar het vliegtuig. Volgens Frank aardig gedateerd maar wat een mooi groot vliegtuig, ook van binnen als nieuw. We stegen volgens ons op tijd op en na 10 minuten had Miranda al de zo gewenste ontmoeting met een Manatee. Maar dit was de menselijke soort, een vrouw , 6 x de grootte van Miranda kon het niet waarderen dat die haar leuning naar achteren deed tegen haar aan. Miran zie ik niet zo vaak boos maar dit was heel aardig. De stewardess moest zelfs komen sussen en bood de zeekoe een andere stoel aan. Wilde ze niet en maar blijven rammen op die rugleuning. Miran van plaats laten ruilen met Mart en leed was geleden. Totale score tijdens de vlucht: Miran 4 uur slaap, Mart 2 en Serena en Wim niets. Wel een perfecte verzorging door vriendelijk personeel en een vlotte vlucht, British Airways is echt een aanrader. Wim zelfs voor het eerst van een vliegtuigmaaltijd gegeten, de hete kip. Onderweg tegenwind van 150 km per uur waardoor de snelheid zeker 120 km per uur terug liep maar toch op tijd in Miami. Totaal verbouwd daar, met de monorail naar de douane, ook die werkt veel sneller dan vroeger. Ruimbagage kwam vlot, autoverhuur het gebruikelijke gezeur over tanken afkopen en extra verzekering maar al snel naar de Jeep Cherokee. Zoveel snufjes maar geen navigatie, dat koste 18 dollar extra. We zijn niet gek dus bij de Walmart een Garmin met levenslang updates van de kaarten gekocht. Die gaat gewoon mee naar huis en kost over 14 dagen gerekend minder dan de helft. Hotel snel gevonden, de traditionele Dennys' en daarna naar het hotel terug om lekker te badderen in zwembad en hottub. De voorspelde thunderstorms bleven achterwege, prima weer, wel wat bewolkt maar geen regen en 26 gr. Op weg naar de kamer spotte Mart het eerste wildlife, een 10 cm lang salamander(tje). Na 22 uur reizen was de pijp leeg. Kinderen rap in slaap en wij nog even schrijven, tv kijken, lezen en slapen.

Dag 1 Soest naar Sinaai (bij St Niklaas)

He, he eindelijk mochten we weg. Miran had de hele ochtend gereserveerd voor inpakken (9.00 begonnen-9.10 klaar:) ) Wachten tot de kinderen iets eerder van school mochten, bij hoge uitzondering en na veel vragen van de schoolleiding, en om 13.15 richting onze Belgische vrienden. Natuurlijk in de file op de ring van Antwerpen, Belgen trekken zich niets aan van rode kruizen boven de weg dus wij ook niet, maar om 16.15 de rit van normaal gesproken 1.50 uur afgelegd. In Sinaai werden we warm ontvangen door Karen, Ollie, Wies en Bie. Het was BBQ weer dus we hebben heerlijk buiten gezeten terwijl de kinderen aan het spelen waren alsof ze elkaar al veel langer kenden. Tegen 22 uur was de hele groep moe maar voldaan na het, volgens Mart “grootste toetje ever”, en hebben we onze bedjes opgezocht. Wat een heerlijke manier om de vakantie te beginnen