Mart wilde ook graag een stukje schrijven dus hij mag beginnen: we waren wakker geworden en mart vroeg aan mama en papa heb je lekker geslapen? Ja zeiden zijmart vroeg aan papa ga je mij in het zwembad gooien? Ja ik wil niet zij serena, later: kom wegaan naar het zwembad. En later gingen de barnys naar dunkking donuts en daarna gingen ze naar wekiwa springs mart zij eerst gaan we kajakken nee zij mama en papa eerst trail lopen later zeiden papa en mama zullen we omkeren?

Ik zal e.e.a. maar een beetje aanvullen want hij vond het best moeilijk en gaat nu slapen maar het begin is er. We zijn inderdaad begonnen met zwemmen, heerlijk. Lang geslapen, tot 8 uur, we komen in ons ritme na de 1e week. Omdat Serena het graag wilde, een keer bij de Dunkin Donuts gaan ontbijten. Niet voor herhaling vatbaar, wat een gerechten met heel veel calorieën.( wordt nu bij iedere restaurant nauwkeurig gemeld. Schiet zijn doel voorbij want volgens mij selecteren de amerikanen nu op het hoogste aantal met alle gevolgen van dien) Zelfs Wim had moeite met de hoeveelheid. Voorbeeld: een croissant met ei, bacon en een hamburger a 710 calories. Dat krijgen wij niet op.Vandaag op pad naar Wekiwa Springs , een tip van Frank. Ook een mooi statepark en veel te doen. We zouden de laatste Subway nemen voor het park maar die kwam niet meer. Miran had het geweldige idee om broodjes en beleg bij een supermarkt te halen. (voor een picknick) Wij de Publix binnen, Italiaans brood met rosbief en kalkoenfilet. Wim moest even proeven en kreeg gelijk een plak van 50 gram.....Heerlijk beleg dus meenemen. Entree voor het park was bescheiden: 6 dollar per auto. Plattegrond mee gekregen van de Ranger, er was een trail, er was zwemwater en je kon er kayakken. Eerst de trail. Er was een korte en een langere. We besloten de langere te nemen. Er werd volop gewaarschuwd voor beren en in de kampwinkel waren ook een bearspray en een berenbel te koop. Miran werd al zenuwachtig maar Wim, voor de duvel niet bang, zei: allemaal commercieel gedoe, ze willen wat verkopen. De trail was op sommige plekken heel mooi maar er zaten ook wat saaiere stukken in. Voordat we bij het einde waren al zo warm dat we besloten om te keren. Naast heel veel hage ook nog een super grote dennenappel gezien (alles is hier groter) en bioloog in wording Mart herkende een spoor van een ree (had hij geleerd in zijn informatief boek op school). Bij de bron was een mooie zwempoel die ons goed opfriste. Informeren bij Kayak verhuur maar dat kon alleen per 2 uur, we moesten er 2 nemen en het was ontzettend druk. Wim was het zat en zei laat maar zitten. We gingen nog wel even bij de afvaart kijken en daar zwommen allerlei kleine visjes. De kinderen wilde die gaan vangen. Dat gaf Miran de gelegenheid om de kleine trail te lopen. Een mooi vlonderpad van wel 1,7 km. (hagedissen, eekhoorntjes en weer een racoon). De kinderen kregen het voor elkaar om met het tasje van de snorkels binnen een uur 2 (Mart) en 6 (Serena) visjes te vangen die in de plastic broodzak bewaard werden. Uiteraard werden deze voordat we naar huis gingen weer vrijgelaten, ze waren onder de maat. Over de I4 weer redelijk vlot naar huis maar wat is het in Orlando druk met verkeer zeg. Voor het eten zwemmen, Miran haar sieraden worden zwart van het water en de hottub dus die heeft wat te poetsen. Eten bij Denny's en nog even kijken of TJ Max een leuke winkel is. Nog wat relaxen bij de pool en weer een dag voorbij. We zijn een week op pad maar die is voorbij gevlogen.